woensdag 28 december 2011

Lekker eten

Gisteren al zappende gestuit op een gloednieuw realityprogramma: 'Obese'. Zes te dikke mensen strijden een jaar lang onder vakkundige begeleiding tegen hun overgewicht. Hoewel de aanblik van de beklagenswaardige zwaargewichten een (ongetwijfeld ongezonde) fascinatie opwekt, overheersen uiteindelijk toch vooral afgrijzen en medelijden. Daar verhelpt het sausje van hypocriete menslievendheid waarmee deze trash-televisie is overgoten niets aan.

Snel overgeschakeld dus naar een van de vele culinaire realityprogramma's waar dit land aan verslingerd is. Onbekommerd smullen is er ook hier niet bij: de amateurkoks bestrijden elkaar in bikkelharde kookcompetities waarbij bloedige ernst en sacrale toewijding hand in hand gaan. De juryleden kennen geen genade als ze een niet helemaal goed gegaard visje of een wat slap afgekruid voorgerechtje krijgen voorgeschoteld: zonder pardon wordt de masterchef in spe naar zijn eigen keuken en de rangen der anonieme amateurs terugverwezen.

Laatst bezochten we een lokaal restaurantje dat de nodige pretenties uitstraalt. Alle ingrediënten van een 'toptent' waren aanwezig: een joviale en welbespraakte gastheer/chef (die met zijn omvang geen slecht figuur zou slaan in 'Obese'), gerechten met even indrukwekkende als onbegrijpelijke namen en muren in een erg sjieke paarse kleur. Het effect van deze kleurstelling was jammer genoeg nogal beklemmend en licht misselijkmakend. Ook een plotse interruptie door keiharde muziek ter ere van een wat ordinair verjaarspartijtje was niet bijzonder stijlvol. Tellen wij daarbij de niet uitzonderlijk goede keuken en de gepeperde rekening op, dan luidt het oordeel van de jury: leuk geprobeerd, niet door naar de volgende ronde.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Handgeschreven wijsheden

Ik bewaar al jaren een groen schriftje met mijn ex-librisstempel op de voorkant. Er heb er in geen dertig jaar in gekeken, maar laatst nam i...