maandag 25 november 2019

Muzikale fruitmand

Met klassieke muziek heb ik een haat-liefdeverhouding. Op dit moment overheerst even de haat, moet ik bekennen. Dat ligt niet aan Philipp Blom van Radio Klara, naar wie ik net luisterde en wiens onthechte presenteerstijl ik erg waardeer. Wel aan de hedendaagse piepknormuziek die deze deftige zender op dit moment, louter omwille van de geloofwaardigheid, de ether in stuurt.

Vroeger stond de radio bij ons thuis vastgespijkerd op de klassieke zender, maar desondanks (of juist dankzij, dat is niet helemaal duidelijk) consumeer ik nog altijd elke ochtend een uurtje of twee Vivaldi en consorten. Zodra ik mij achter mijn laptop heb geïnstalleerd voor weer een lekker dagje thuiswerken, zet ik 'm op 4 en word ik begroet door het vertrouwde murmelende stemgeluid van Philipp Blom.
Het dedain waarmee deze man het aardse gewoel bejegent, heeft een kalmerende uitwerking op mij. 'Toepasselijk,' mompelde hij ooit eens, na het wegsterven van Mendelssohns Verleih uns Frieden gnädiglich. 'Heel toepasselijk zelfs, op de dag dat Trump, en hoe heet die andere ook alweer, Poetin, elkaar een handje gaan geven.' Meesterlijk, die gespeelde verstrooidheid, en dat geringschattende 'handje'. Ik begrijp het wel: naast de eeuwigheidswaarde van J.S. Bach is de ontmoeting tussen twee onkoosjere wereldleiders iets triviaals.

Lang geleden had je op (toen nog) Hilversum 4 Klassiek met Caroline, uitgezonden door de AVRO. Presentatrice Caroline Kaart was van Britse origine, een voormalige operazangeres, geloof ik. Ze had een 'aardige omvang' om met Obelix te spreken, maar dat zag je niet op de radio. Caroline veegde saaie wereldse zaken met een zelfde mengeling van desinteresse en neerbuigendheid van haar schouder als Philipp van Klara. In erbarmelijk Nederlands met een moddervet Engels accent stortte ze in plaats daarvan een stroom van ijdel gebabbel en gratuite persoonlijke bespiegelingen over de luisteraar uit. Haar spraakwaterval werd door de jaren heen oeverlozer, zodat er op den duur nauwelijks nog tijd overschoot voor de muziek. De luisteraars begonnen te morren. Caroline kreeg opgedragen haar spreektijd drastisch in te korten, zoals ze zelf onder luid beklag in haar programma vertelde. 

Nee, dan de Muzikale Fruitmand. Dit verzoekprogramma van de Evangelische Omroep bracht psalmen, lofzangen en geestelijke liederen voor de zieken en bedlegerigen. zonder geleuter tussendoor, alleen een korte, voorafgaande mededeling in de trant van: 'Oma Gerritsen zal heel blij zijn om Psalm 38 te horen, want zij ligt met een gebroken rug in het Emma Ziekenhuis.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Handgeschreven wijsheden

Ik bewaar al jaren een groen schriftje met mijn ex-librisstempel op de voorkant. Er heb er in geen dertig jaar in gekeken, maar laatst nam i...