Niet alleen die soevereine positie is hem ontnomen, maar binnenkort is hij zelfs voor de voortplanting niet meer nodig. Met behulp van kunstmatig sperma uit menselijke stamcellen kan bijvoorbeeld een lesbienne straks haar eigen partner bevruchten, al zal het door het ontbreken van een Y-chromosoom wel altijd een meisje worden. Dubbele vreugd dus voor doorgewinterde mannenhaters, die meteen maar het bestaansrecht van het hele verschijnsel man in vraag stellen: wat heb je aan zo'n testosteronfabriek, als hij nergens voor dient? Oorlog voeren, vrouwen en kinderen mishandelen en bushokjes vernielen, dat is het enige waar hij goed in is. Opgeruimd staat netjes!
Zou het waar zijn? Moet de man oude stijl vrezen voor zijn voortbestaan?
Of gaat hij onontkoombaar transformeren tot de zogenaamde 'nieuwe man', verplichte kost in de kolommen van de Viva, Avenue en Cosmopolitan.
Deze man versie 2.0 verandert voortdurend van gestalte. In den beginne was er de metroman: sensitief, uiterlijk verzorgd en niet bang om zijn emoties te tonen. Kortom: een beetje een mietje. Daarop verscheen de überseksueel ten tonele (type George Clooney), sexy, intelligent, maar wilskrachtig.
Blijkbaar voldeed die ook niet helemaal, want nu is het de beurt aan ... de retroman.
Hij is heldhaftig, gaat recht op zijn doel af en beschermt zijn vrouw. Hij is groot, heeft borsthaar en een dikke portemonnee. Wat doet de retroman zoal? 'Bier drinken en tijd doorbrengen met zijn vrienden.' Waar hebben we dat eerder gehoord? Met de retroman zijn we weer terug bij af: een onversneden macho zonder vrouwelijke trekjes.
De 'echte man' intussen laat dit alles volkomen siberisch. Hij gaat zijn eigen weg en laat de zoektocht naar zijn vermeende identiteit over aan de vrouwenbladen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten