Een van die ongerijmdheden is dat in België de azerty toetsenbordindeling wordt gebruikt. 'Azerty' verwijst naar de eerste vijf toetsen linksboven op je toetsenbord ('klavier' genoemd in Vlaanderen). De azerty-indeling is speciaal bedacht voor het typen van Franstalige teksten: letters met accenten (é, à etcetera) hebben een aparte toets. Voor de Germaanse talen, waartoe ook het Nederlands behoort, is de zogenaamde qwerty-indeling veel praktischer. Toch typt heel Vlaanderen op een azerty-klavier. Kwestie van gewenning, vermoedelijk.
In zalige onwetendheid van deze feiten, begaf ik mij in de zomer van 2011 naar een Antwerps wervings- en selectiebureau. Aldaar ging ik een taaltest afleggen die mijn bekwaamheid in de Engelse taal moest bepalen.
Ik werd ontvangen met de in Vlaanderen jegens sollicitanten gebruikelijke bureaucratische afstandelijkheid (geen kopje koffie). Zonder plichtplegingen werd ik door een ernstige jongedame naar een kale ruimte geleid. Daar moest ik achter een soort keukentafeltje plaatsnemen waarop een computer stond met, jawel, een azerty-toetsenbord. 'U heeft dertig minuten voor de test, daarna kom ik u terug ophalen', zei de medewerkster van het bureau op afgemeten toon. En weg was ze.
Terwijl de tijd genadeloos weg tikte, begon ik aan een wanhopige zoektocht naar de juiste toetsen(combinaties). Haakjes, punt, vraagteken: alles zat op een andere plaats. Een apenstaartje? Daar, onder het cijfer 2, rechts van de é. Maar met welke toets kon je die tevoorschijn toveren? Een simpele backslash? Nergens te bekennen.
Gelukkig bleek er internetverbinding te zijn. Enig googelen bracht helderheid in de duistere werking van het azerty-klavier.
(Dat ook de testvragen via deze weg eenvoudiger op te lossen waren, heb ik mij pas later gerealiseerd.)
Het hoeft van mij geen breekpunt te worden bij de federale regeringsonderhandelingen, maar is het niet eens tijd dat Vlaanderen ook dit relict van het Franse taalimperialisme afschaft?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten